Langeland is dat smalle lange eiland waarlangs de veerboten van Duitsland naar Zweden en Noorwegen varen. Het is het eiland dat op zijn breedst tien kilometer is. En het is het eiland waar we twee nachten zijn gebleven. We stonden op de camping in Spodsbjerg, vlak bij het, jawel, twee meter brede zandstrand. Op de eerste dag zijn we bepakt en bezakt aangekomen om vervolgens op onze rustdag zonder bepakking een rondje van 25 kilometer naar Tranekær te fietsen. Je wilt tenslotte iets doen en iets meer zien! Hoe heerlijk is het om langs de zee en het strand te fietsen; vervolgens door een afwisselend landschap van landbouw en bos. En telkens zijn de zee en de daarbij behorende lucht dichtbij.
Denemarken Oostzeeroute: Als–Ærø–Langeland–Lolland–Falster–Bogø–Møn–Seeland–Funen-Langeland-Ærø-Als
Gids Denemarken Oostzeeroute (Ook te koop bij: Bol, Amazon en De Zwerver)Van Spodsbjerg gaat de boot naar het kleine plaatsje Tårs op Lolland. Lolland is dat eiland waar de snelweg naar Kopenhagen begint, waar de wegen breed zijn en wat vooral in vergelijking met de eilanden Ærø en Langeland een stukje minder liefelijk oogt. Ik merkte dat ik niet de enige was die het landschap saaier vond. De vierjarige dochter trapte minder hard mee op haar aanhangfiets en ze had meer afleiding van mij nodig in de vorm van verhaaltjes, liedjes en spelletjes. Maar soms was het niet mogelijk om af te leiden. Dan fietsen we langs wegen waar het verkeer met 80 kilometer of meer langs denderde. Elkaar verstaan was er dan even niet bij. Zo’n weg was die van Pedestrup naar Bandholm.
Maar in Bandholm hadden wij geluk. De oude stoomtrein zou over een klein half uurtje vertrekken. Fietsen konden mee in de daarvoor bestemde wagon. Waren we een dag later op hetzelfde tijdstip geweest, dan hadden we pech gehad. De trein reed alleen in het weekend en op dinsdag.
Beetje geluk hebben en soms een beetje pech hebben is wat mij betreft ook een onderdeel van vakantie. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Met picknickplaatsjes kun je het enorm treffen, maar soms vind je die prachtige plekjes niet op het moment dat de hongerklop nabij is. Een voorbeeld was onze lunchstop in Nakskov. Ik zou ook niemand aanraden om in deze, toch wat troosteloze plaats te gaan zitten, maar ja, er zijn daar wel supermarkten. En achteraf gezien zou ik de trein al in Nakskov hebben genomen, want echt leuk fietsen was het eigenlijk niet op Lolland.